Op de Opleiding werd het er van meet af aan ingepompt: de eerste zin, dat moet er een van klasse zijn. Hij moet nieuwsgierig maken, spanning oproepen, hij moet uitdagen, inhaken, doorsteken en af laten glijden. De eerste zin moet een synopsis zijn en tegelijkertijd een amuse om je vingers bij af te likken, klinken als een ouverture van Mozart, ogen als de trailer van een James Bondfilm. De eerste zin wil verleiden, bekoren, de lezer meevoeren naar de Sarphatistraat, naar de Lauriergracht no. 37, hij wil de lezer voor het vuurpeloton plaatsen, om terug te kunnen denken aan die lang vervlogen middag, waarop zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.
Kattengespin
Nu kan zo'n eerste zin dat wel willen, maar hij moet het ook nog kunnen. Als voormalig docent filosofie aan het Leeghwater College weet ik als geen ander dat het niet eenieder gegeven is om zulke zinnen te maken. Mij althans is het niet vaak gelukt. Eigenlijk nooit. En mijn leerlingen al helemaal niet.
De aanhouder wint
Men heeft mij gevraagd om dit weblog zo nu en dan op te luisteren met de interessante gedachten die regelmatig in mij opkomen. Ik zou die gedachten onrecht doen als ik ze bleef inleiden met gratuite nonzinnen, om vervolgens taal- en stijlfouten aaneen te rijgen tot een onbegrijpelijk betoog. Mijn voormalig spellingscoach heeft me ooit voorgehouden dat het me kan lukken om de lessen uit de Opleiding ook daadwerkelijk in praktijk te brengen, als ik maar voldoende vertrouw op mijn competenties. Ik zou zelfs in staat zijn om het geleerde om te zetten in klinkende munt en goedverkopende romans, zodat ik mijn bijbaantje bij het Noordwestelijk Nieuwsblad ook eindelijk eens aan de wilgen kan hangen. Daar ga ik dus voorlopig maar van uit, veel keus heb ik immers niet sinds mijn vertrek uit het Leeghwater College.
U gaat van mij horen!
Izzy Oude Pekela
voormalig docent filosofie
columnist-in-opleiding
De aanhouder wint
Men heeft mij gevraagd om dit weblog zo nu en dan op te luisteren met de interessante gedachten die regelmatig in mij opkomen. Ik zou die gedachten onrecht doen als ik ze bleef inleiden met gratuite nonzinnen, om vervolgens taal- en stijlfouten aaneen te rijgen tot een onbegrijpelijk betoog. Mijn voormalig spellingscoach heeft me ooit voorgehouden dat het me kan lukken om de lessen uit de Opleiding ook daadwerkelijk in praktijk te brengen, als ik maar voldoende vertrouw op mijn competenties. Ik zou zelfs in staat zijn om het geleerde om te zetten in klinkende munt en goedverkopende romans, zodat ik mijn bijbaantje bij het Noordwestelijk Nieuwsblad ook eindelijk eens aan de wilgen kan hangen. Daar ga ik dus voorlopig maar van uit, veel keus heb ik immers niet sinds mijn vertrek uit het Leeghwater College.
U gaat van mij horen!
Izzy Oude Pekela
voormalig docent filosofie
columnist-in-opleiding
Geen opmerkingen :
Een reactie posten