DOLLY´s DAGBOEKEN

Burgermoeder Dolly Zuidkruis herself heeft op 1 februari 2014 met terugwerkende kracht het leegstaande blog van de Columnisten van Katoen onteigend. Sindsdien maakt ze haar eigen Dagboek ermee wereldkundig.
Iedere gelijkenis met de echte wereld berust op louter toeval; de werkelijkheid is immers te absurd om verzonnen te kunnen zijn.


zondag 30 november 2014

SIEBE LEGT PUZZEL


Graag had ik me even voorgesteld, want ik ben nu eenmaal niet voor niets Siebe Proximus, maar we kunnen beter meteen ophouden om zo te beginnen, want inmiddels weten we van elkaar wel hoe we hier zitten, hoe graag de hazen lopen en wat de valkuilen zijn. Toch wil ik vooraf nog iets met jullie delen en dat is dat ik dus dé Siebe Proximus ben, die met veel succes al eerder een zeehondenspitium heeft geïnterimd en een tremakamp geïnstalleerd. Als hobby's kreeg ik daardoor een volgende uitdaging in zicht, zoals hypnose, horoscopie en goochelen op kinderfeestjes. Ook die ervaring komt nu van pas.

Altijd prijs
In opdracht van burgemeester Zuidkruis licht ik graag nog een keer de toekenning van de Cultuurprijs 2014 toe (zie ook: cultuurprijs 2014). Dat de prijs uiteindelijk werd toegekend aan Belle van der Sloot is natuurlijk puur toeval. Zij kon toch ook niet weten dat haar man zo close is met de voorzitter van de jury?

Cultuurprijs 

Maar mocht dat zomaar?
Hoe was het mogelijk dat het werk van een niet-genomineerde werd bekroond? Het antwoord is simpel. Om te beginnen heeft niet de jury de regels overtreden, maar het bedrijf dat de prijs heeft geleverd. Die mensen konden natuurlijk niet weten dat het niet mocht. Bovendien is er nooit gezegd dat het niet mocht, dus we gingen er van uit dat het wel mocht. Trouwens, de regels zíjn helemaal niet overtreden, want we hebben met terugwerkende kracht de regels veranderd en ook het aan de prijs verbonden geldbedrag verhoogd tot 25.000 euro. De ambtenaar heeft dat ook allemaal heel netjes teruggekoppeld, heeft hij mij verzekerd. Alleen is dat nooit gepubliceerd, want sinds de invoering van de Meet- en Greetwet (in 2016) hoeft dat straks niet meer.

Bezwaarmaken
Natuurlijk is het ook nu weer mogelijk om gedurende vijf werkdagen, gerekend vanaf publicatie van dit bericht, bij de gemeente bezwaar te maken tegen dit besluit. De gemeente kan echter niet verplicht kan worden om binnen twaalf weken te reageren en/of een definitief besluit te nemen. Ik wijs u er wellicht ten overvloede op dat deze gemeente over iets meer dan vier weken niet meer bestaat, zodat u zich moet afvragen of het wel zo zinvol is om nog een bezwaar in te dienen. Graag raad ik u dan ook, in uw eigen belang, dringend af om moeilijk te gaan doen. En anders weten we u graag te vinden!

Graag tot graag!


Siebe Proximus,
keesmanager villakamp
en woordvoerder heikele kwesties

woensdag 26 november 2014

DOLLY'S DAGBOEK 2


Sinds ik een bekende Nederlander ben lezen niet alleen Fabiënne en mijn vrinden van de Rotary dit blog, maar soms ook de gewone mensen in het land. Laatst nog sprak zo'n gewoon iemand me zomaar midden in Den Haag op straat aan. Dat ze altijd elke zondag weer zo genoot van een kakelvers blog en dat ze daardoor een enorme klik heeft gekregen met Sas-Laweit. En of ik niet van plan was om er een boek van te maken, van die blogs, want dat het toch een welbewogen jaar was geweest, met de dag die je wist dat zou komen, en met de fusie en met alles en zo.

Twijfels
Ja, ik weet niet. Eerst had ik zoiets van echt wel never nooit niet. Maar daarna zei raadslid van der Sloot dat dit dé kans is om onze energieke gemeente nog één keer goed op de kaart te zetten die toerisme heet. Daar heeft hij natuurlijk wel een punt, want anders kunnen we zijn prachtige, nee wat zeg ik, schítterende villakamp wel meteen ombouwen tot een asielzoekerscentrum voor veertienhonderd alleenstaande mannen met een wipkip, die ook gebruikt mag worden door de kindertjes uit Oosterbuurt. Dat dan weer wel.

Eén rode wipkip voor 1400 alleenstaande mannen              (artist's impression)


Ja maar hoe dan?
Maar ik dacht ook, ja maar, hoe dan? Wie zit er nou helemaal op zo'n boek te wachten? Voor je het weet werkt het averechts en zit het kamp straks toch vol met tokkies en jeweetwels. Ik had dus echt wel een heel dubbel gevoel, maar dat kon ik gelukkig wel heel goed kwijt bij Bart-Jan, mijn personal coach.

"Je moet het gewoon vragen. Gewoon vragen of er behoefte is aan je boek. Niks geen keesmanager het werk laten opknappen, ook niet nóg meer geld over de balk smijten voor weer een nieuwe operettefigurant, gewoon zélf vragen. Je kúnt het, als je maar wilt! Dat voel ik gewoon. Ga ervoor!"

En dus
Lezers van dit blog, zal ik een boek...?

Lijkt het wat? Klik dan hieronder op gezien en akkoord.
Maakt het u geen fluit uit? Klik dan op niet gezien.
Lijkt het u niks? Klik dan op niet akkoord.

Hoort, zegt het voort,
Teken voor gezien en voor akkoord,
enzovoort.

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit

zondag 23 november 2014

PSSST... LUST JIJ EEN DOLLY?

 
Dat krijg je er nou van. Overschotten.
Hadden we onze pedosueel maar niet naar Bulgarije moeten sturen.


 
Hoort, zegt het voort,
dit wordt reputatiemoord!

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit
in een melige bui

woensdag 19 november 2014

SIEBES EENAKTER

Over Siebe

Graag stel ik mij weer eens aan u voor. Mijn naam is Siebe Proximus en graag neem ik u mee in wie ik denk dat ik ook alweer ben. Ik ben dus Siebe en ik was gastspreker, gaf regelmatig lezingen, en skiles in mijn vrije tijd. Ook die ervaring komt nu van pas. In 2011 sloeg de crisis hard toe en daarmee kwam voor mij een lang gekoesterde droom in zicht: het nemen van de volgende stap. Als hobby's heb ik cactuswatergeven en schrijf ik graag toneelstukken. Hoewel ik het liefst groots en meeslepend schrijf, zo in de trant van Vondel en Shakespeare, ga ik ook een kleine eenakter à la Kafka niet uit de weg. Maar wel graag tegen het grootse tarief, natuurlijk. Een proeve van bekwaamheid vindt u hieronder.

Doek op.
We zien enige personen in een sober ingericht vergaderzaaltje aan een ovalen tafel zitten.
Aan de muur hangt een regentesk statieportret.

Uit een luidspreker klinkt de volgende tekst:

"Ik heb begrepen van Dhr. van der Sloot, dat u meerdere malen contact hebt gehad over de verbindingsweg. Ik kan mij volledig aansluiten bij zijn betoog. Het is duidelijk wat ons standpunt is. Wij willen dat de verbindingsweg er komt! Beter voor de fietsers, beter voor iedereen! Ik kan u nu bergen goud beloven, maar het moet wel realistisch zijn! 'Wij zeggen wat wij doen, en doen wat wij zeggen!' Onze partij wil geen windeieren beloven, die wij niet waar kunnen maken! Wij zijn er hard mee bezig! En dit is ons standpunt en vechten wij voor! Rechtsom of linksom!"

Siebe (knikt instemmend): De ontsluitingsweg gaat er zeker komen.
Dorpsbewoner 1: Dus de ontsluitingsweg komt er?
Siebe: Dat heb je mij zo niet horen zeggen.
Dorpsbewoner 2: Jawel hoor, je zei de ontsluitingsweg gaat er zeker komen.
Siebe: Nee hoor, dat heb ik zo niet gezegd.
Dorpsbewoners 1 en 2: Echt wel.
Siebe (geïrriteerd): Ja hoor 's, als we gaan proberen om mekaar te vangen op woorden, dan kunnen we natuurlijk net zo goed meteen ophouden.

. . . . . . . .

Doek.

Vergaderzaaltje                                                                    (artist's impression)

Graag tot graag.

Siebe Proximus,
keesmanager, woordvoerder en PR-docent

zondag 16 november 2014

DOLLY HEEFT HET DRUK

Dit blog kan nou eenmaal niet altijd even lollig zijn, maar dat komt doordat ik het soms wel eens gewoon te druk heb om mijn memoires een beetje te filteren op leukheid. Al wie dacht dat ik het aan het eind van het jaar, zo vlak voor de verkiezingen en het opheffen van onze gemeente, lekker rustig zou hebben, moest ik maar eens uit de droom wekken: deze Dolly heeft het drukker dan ooit. Maar misschien helpt een voorbeeld meer dan duizend niet-voorbeelden.


Korea
Ik doe het even uit mijn hoofd, want ik zit op dit moment in Korea en de ambtenaar is vergeten om mijn agenda in mijn koffer te doen. Wat ik hier doe? Officieel ben ik hier om te netwerken voor dat er straks meer toeristen naar onze voormalige gemeente komen, vanwege het zoveeljarig bestaan van de slag bij Pak Dol of zoiets, maar zodra ik hier op straat laat vallen dat ik uit hetzelfde land kom als Guus Hiddink, moet ik constant met mijn fans op de foto, zodat er van concrete resultaten nog niet veel is gekomen. Veel kan dat me overigens niet schelen, want over anderhalve maand zien ze me echt niet meer in dat sleetse gat.




Wel hebben we de stembiljetten voor de verkiezingen van woensdag nog op de post kunnen doen. Reisgenoot van der Sloot had vóór ons vertrek een paar honderd machtigingen meegenomen uit het verzorgingshuis van Sas. Die hebben we van hieruit verzonden met mijn handtekening eronder. Eigenlijk is dat niet helemaal toegestaan, maar volgens van der Sloot is dat geen probleem, "want als burgemeester sta je toch boven de partijen en bovendien woon je niet meer in Sas-Laweit, dus jou kunnen ze niks maken".

Weekprogramma
Morgen de hele dag onderweg, dan vliegen we terug naar huis. Dinsdag zit ik bij de kapper te netwerken, want woensdag moet ik de eerste paal slaan voor het strooiveld op het Villakamp. Dat heb ik mijn vrinden van het kamp nu eenmaal beloofd. Ze zoeken overigens ook nog sponsors voor de palen 75 tot en met 225, dus als u iemand kent of bent die bereid is om eenmalig honderd euro (of meer) te investeren, dan zou ik u dat geweldige, nee wat zeg ik, schítterende rendement zeker willen aanbevelen. Donderdag naar de pedicure en de presentatie van de tekeningen van brede school Het Reiters Blok, en vrijdag moet ik naar de arbeidsdeskundige van het UWV om te overleggen over wat ik denk te gaan doen met mijn wachtgeld. Misschien word ik wel interim!

 
Dus... druk, druk, druk.

Hoort, zegt het voort,
vanuit Korea (-zuid, of is het noord?)

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit

PS: Eigenlijk dacht ik dat Korea dat kleine landje tussen Frankrijk en Spanje was, maar het bleek een soort van China te zijn. Ik vond het ook al zo lang vliegen.

woensdag 12 november 2014

HERFSTIGE DOLLY

In de herfst zijn de bejaarden op hun sterfst, maar in onze vitale gemeente merk je daar niet zo veel van. De afgelopen week had ondergetekende Dolly haar handen vol aan de honderdjarigen en de zoveeljarige huwelijken. Het was niet meer bij te houden hoe vaak ik op de foto moest voor de krant, en ik was blij dat ik van Fabiënne even een paar jurkjes kon lenen om me tussendoor te verkleden. Mijn eigen garderobe hangt al lang en breed in Den Haag en die ga ik hier echt niet meer vuil maken.

Onder leiding van burgermoeder Zuidkruis (in geleend jurkje) neemt Laweitse delegatie afscheid van zustergemeente Rostad Løk


Ondertussen ben ik ook nog even met een delegatie naar Rostad Løk geweest, om daar met een sponzig banket, een stevig slokje, een paar tranen en wat speeches afscheid te nemen van onze zustergemeente. Vanwege dat ik me bedacht had dat het wel goed zou staan op mijn cv, had ik mijn dankwoordje door de ambtenaar in het Løks laten vertalen en dat heeft hij heel netjes gedaan, vond hij zelf. Nou moet ik wel bekennen dat het me niet echt meeviel om dat Løks een beetje fatsoenlijk en zonder al te veel accent uit mijn keel te pløkken, maar mijn pogingen vielen in buitengewone aarde. Iedereen was dolenthousiast, vooral ook onze eigen delegatie, allemaal mannen die helemaal geïmponteerd waren dat ik dat kon. En daar doe je het tenslotte toch voor.

Będę oczywiścieo statni twierdzą, że Polska, Bułgarzy czy Rumuni są podróżnicy, którzy właśnie tutaj, nasze miejsca pracy, kradną, a samochody itd  meldpunt. Ale ja zawsze powtarzam, nie ma dymu jestziarno prawdy. Dobrzy ludzie zbyt mówił. I dlatego chciałbym wnieść toast za ostatnie kilka lat, ale jestem bardzo zadowolony, że wszystkie te rzeczy są już za nami! Dla zdrowia i okrzyki! Trzykrotnie Cheers!

Hoort, zegt het voort,
van Laweit tot Rostad-Noord,
van Kwar Tover tot Kwaffoor,
Dolly moet er nu vandoor!

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit




zondag 9 november 2014

SIEBE LEGT UIT


Misverstand
Graag neem ik u mee in wat ik denk dat de oorzaak is van het misverstand dat nu een duurzame oplossing in de weg dreigt te staan, maar dan moeten we wel even allemaal willen luisteren, zonder dat er de hele tijd types als die Ter Hoofd doorheen zitten te kwaken, want dan kunnen we net zo goed meteen ophouden.

Zoals ik ook in de werkgroep al herhaaldelijk heb uitgelegd ben ik niet alleen keesmanager van de ontsluitingsweg, maar tegelijkertijd ook woordvoerder en officieel aanspreekpunt. Het is dan ook logisch dat ik in dienst ben van de gemeente en het villakamp tegelijk, en dus is het minstens even logisch dat ook het kamp mij betaalt voor mijn diensten. Alleen betaalt het kamp me per woord en zijn ze notoir slecht van betalen. Ze zeggen niet voor niets dat ze op het kamp alle talen spreken, behalve be-talen. Dus ik had zoiets van boter bij de vis, kom eerst maar eens over die malle brug van jullie en dan zien we wel weer verder.

Villakamp Laweit: Geen boter bij de vis

Eén momentje van onbedachtzaamheid...
Afgelopen zondag, net terug als ik was van het nascholingsweekend Hypnose en Verdwijntrucs en daarom met mijn hoofd nog enigszins in de andere wereld verkerend, lag daar een mailtje van Dolly. Of ik even kon toelichten hoe het mogelijk is dat de Cultuurprijs is toegekend aan een niet-genomineerde prijswinnares. Vanwege het badinerende toontje dacht ik echter dat het een opdracht was van het villakamp in plaats van een vriendelijk verzoek van onze geliefde burgermoeder. Misschien dat ik daarom reageerde op een manier die sommigen, ik zal hier geen namen noemen, geheel ten onrechte wat korzelig noemen. Graag doe ik echter nu de plechtige toezegging dat ik binnenkort alsnog een verklarende toelichting zal verzinnen. Dat wil dus zeggen, binnen de wettelijke vastgestelde termijn van zes weken, eventueel of desgevraagd verlengd met een termijn van nog eens zes weken, waarmee we ruimschoots binnen de wettelijk vastgestelde norm blijven. Ik hou me namelijk graag aan de regels en voorschriften. Ik wel.


Villakamp Laweit: Vaak zelfs ook geen vis

... kan maken dat men dagen schijt
In gedachten hoor ik nu de protesten al weer aanzwellen, zo van kan dat allemaal maar zomaar, maar als we zo gaan beginnen, dan heb ik wel wat beters te doen, want het was gisteravond bij Belle´s snackbar onbeperkt uiensoep eten voor € 4,95 en omdat je je geld er toch wel uit wilt hebben, hangt daar de volgende dagen natuurlijk wel een soort van prijskaartje aan.

Graag tot graag!

Siebe Proximus,
keesmanager, aanspreekpunt en woordvoerder

woensdag 5 november 2014

SIEBE LEGT DWARS

Geachte mevrouw Zuidkruis, beste Dolly,

Als we al meteen gaan proberen mekaar op woorden te vangen (zie Dolly's winner is...), dan heb ik ook nog wel een woord:

Suskewiet!






Zo.
Heb daar maar eens van terug!

Graag tot graag,

Siebe Proximus,
woordvoerder Sas-Laweit,
interim-verbandmeester Villakamp Laweit

zondag 2 november 2014

DOLLY'S WINNER IS...

Cultuurprijs 2014
Als burgermoeder strekt het mij tot trots dat ook de ingewijde goegemeente de lippen stijf op elkaar heeft weten te houden naar de gewone burgers toe, zodat er niets naar de media's is gelekt, wat landelijk gezien helaas meer uitzondering is dan regel, maar dit terzijde. Zelfs Fabiënne, mijn vaste kapster als ik hier op werkbezoek ben, zat er helemaal naast toen ik haar vroeg om wie ze dacht dat zou gaan winnen. Des te meer voel ik me dus vereerd dat ik, mede namens de geweldige jury om mij heen, deze envelop mag openen om de winnaar van de Cultuurprijs 2014 bekend te maken. Ook alle anderen die zo veel van hun beste krachten hebben gegeven om niet alleen Sas-Laweit, maar ook het merk Dolly nog één keer in het geheugen van de mensen in het land te griften, wil ik vanaf deze plaats met een dikwerf dank in het welbekende zonnetje zetten. Natuurlijk mag onze vaste sponsor, het Villakamp Laweit daarbij niet ongenoemd blijven. Mede namens collega-jurylid van der Sloot wil ik mijn inleiding dan ook besluiten met een drievuldig: Villakamp, bedankt, bedankt, BEDANKT!

And the winner is...
De winnaar van de Cultuurprijs 2014 is...

BELLE VAN DER SLOOT
 
De jury roemt in haar rapport de omzichtige, maar originele invalshoeken en structuren van van der Sloots werk in het algemeen, alsmede de tijdloze worsteling met materialen en de zinloze zelfopoffering jegens de schone kunsten in het bijzonder. De jury beschouwt het nu bekroonde werk De Glazenwazzert als de culminatie van het voorgaande, samengebald in een intrigerend geheel van kleur, vorm en toch ook levens- c.q. eetlust.
 

Belle van der Sloot - De Glazenwazzert (2012)

 
Kan dat zomaar? Ja, dat kan, maar hoe dan?
Uiteraard is de jury zich bewust van het feit dat zij de prijs heeft toegekend aan een niet-genomineerde. Hoe dat mogelijk is, gaat onze woordvoerder Siebe Proximus aanstaande woensdag piekfijn uitleggen. Als een soort van proeve van bekwaamheid, zeg maar. Ik verheug me nu al weer op de operetteretoriek van ons ingehuurde krijtstreepkruippakje.

Hoort, zegt het voort,
van der Sloot, nooit van gehoord?

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit en
voorzitter jury Cultuurprijs