Maar misschien zegt een voorbeeld meer dan duizend niet-voorbeelden. Hier komen er drie.
De Europische verkiezingen
Het kón zogenaamd niet meer fout gaan, de gemeente Sas-Laweit zou ook internationaal op de kaart komen, zodat ook de toeristen van heinden en verren in ruime maten onze vitale en leefbare gemeente zouden kunnen vinden. Maar wat denk je? Sla ik maandagochtend de krant open, is de gemeente Sas-Laweit nergens te bekennen! Niet eens een foto van ondergetekende bij de uitslagen. Dus waar doe je het allemaal voor?
Toeristen uit heinden en verren |
Met de muziek mee
Onderlaatst had ik met een heel Zaans mannenkoor een goede beurt gemaakt, dus ik dacht zo van ik heb wel een goede klik met muziek, laat ik me maar eens laten uitnodigen voor het Damconcert hier in onze creatieve gemeente. Om het te openen dan, want voor het merk Sas-Laweit is het altijd beter als de burgermoeder op de foto staat dan de een of andere artiest. En voor het merk Dolly kan het ook geen kwaad. Maar wat denk je? Blijk ik op die dag met Rotaryvrinden op vakantie naar de Pyreneeën te zijn, zonder dat de ambtenaar me dat had gemeld! Wie heeft er nou eigenlijk de regie hier?
Zó wil een vitale gemeente zich toch niet aan de weg timmeren? |
Vergund
Vorige week had ik met terugwerkende kracht vergunning verleend voor een delict van een paar weken geleden, en gisteren werd dat gepubliceerd in de Polderkoerier, zodat bezwaarmaken in principe wel geoorloofd, maar tegelijk ook volslagen zinloos zou zijn. Maar wat denk je? Staat er geen datum bij, voor wanneer die vergunning bedoeld was. Kunnen de bezwaarmakers nóg geen bezwaar maken en dan krijgen we dáár weer bezwaren over. Zo blijf je toch aan de gang? Is er behalve ik dan niemand die iets kan in deze gemeente?
Hoort, zegt het voort,
Dolly heeft gemannenkoord.
Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit