DOLLY'S NACHTKAARS

Afscheid nemen is altijd een beetje zo aan de ene kant van joepie, de klus is geklaard, maar aan de andere kant ook erg van au, ik zal het toch ook wel missen. Ik weet niet hoor, maar ik zit hier nu met een heel dubbel gevoel, eigenlijk.

Gelukkig is er één ding dat ik de afgelopen jaren wel geleerd heb en dat is dat dingen die je weet dat je moeilijk vindt, moet overlaten aan anderen die dat wel goed kunnen. Afscheid nemen, bijvoorbeeld. Ik vind het heel moeilijk om afscheid te nemen van al die geweldige mensen hier in Sas-Laweit. Van eenvoudige mensen zoals Fabiënne, die dag en nacht voor mij klaar stond om mij blond te houden. Van ingewikkelde mensen zoals de wethouder, die ook zichzelf niet vaak begreep. Van de kleurenblinde ambtenaar die alles zo netjes kon inkleuren, zonder nergens over het lijntje te gaan. Van...

Nou ja, het zijn er gewoon te veel om op te noemen. Bovendien, ik zei het al, ben ik helemaal niet goed in gedag zeggen. Anderen kunnen dat veel beter. Dus laat die het maar doen.

En omdat dit dus een soort afscheid is, wil ik graag zeggen hoe buitengewoon erkentelijk ik ben voor de belangstelling, die zoveel trouwe lezertjes me al deze jaren hebben gegeven. Dank u wel.

Hoort, zegt het voort!

Vandaag is Dolly's laatste woord:
"vandaag" is Dolly's laatste woord

Dolly Zuidkruis,

burgemeester Sas-Laweit

(alleen nog vandaag)

DOLLY' S DANKWOORD

Dankzij Fabiënne mag ik dan wel blondgeworden zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik ook werkelijk besta. Ik heb het al eens eerder gezegd, maar dit blog kán gewoon niet echt zijn. Het is zeg maar een fakeblog van iemand die onze vitale gemeente met terugwerkende kracht een kwaad hart toedraagt. Kennelijk is mijn boodschap (van kappen nou!) toen niet helemaal goed overgekomen, want de onzin blijft maar doorgaan,

Neem afgelopen week. Volgens dit blog zou ik zogenaamd bij een raadsvergadering zijn geweest. Nou, dat kan natuurlijk nooit waar zijn, want ik zat echt wel bij de pedicure vanwege een nieuwe laklaag op mijn nagels ter voorbereiding op het geweldige eindfeest van onze gemeente. Bovendien is Sas-Laweit nergens niet te vinden in de atlas, dus dat zegt wel genoeg.

Uiteindelijk ben ik er nu dus achter waarom ik er bijna nooit iets van begreep. Alles is gewoon anders dan ik steeds dacht. Sas-Laweit bestaat gewoon niet, het gaat allemaal over een andere gemeente, over een andere burgemeester, andere operettefiguranten. Sas-Laweit is niet meer dan een soort feuilleton in de TROUW. Binnenkort zal de hoofdredactie dus wel alle artikelen van Vroegindeweij intrekken, en zelf met het hoofd op de boter blijven zitten.
Dat het zo simpel was... Had ik het me maar eerder beseft!



Vanavond groot feest; de sporthal is er klaar voor!

Vanavond afscheidsfeest in de sporthal, met vuurwerk. Buiten, voor zover ik weet. Binnen ga ik nog één keer vol op het orgel met een afscheidstoespraak, om al die geweldige mensen hier in Laweit te bedanken voor hun tomeloze inzet. De wethouder, de ambtenaar, de raadsleden, de adviseurs, interims, trainers en coaches, de projectontwikkelaar, de jongens van het kamp en al die andere kanjers die Laweit hebben gemaakt tot het gouden eldorado dat het nu is. Als niemand mij voortijdig interpreteert zet ik die toespraak misschien wel in zijn geheel op mijn blog, maar reken maar nergens op. Beloven en waarmaken zijn in deze liberaal-christelijke plukgemeente immers twee geheel verschillende dingen.

Voor het zover is, wil ik echter nu alvast één iemand speciaal in het zonnetje zetten, omdat ik weet dat hij niet bij het feest zal zijn omdat hij op zondagen niet werkt. Dames en heren, een soort van dank gaat ook uit naar Siebe Proximus, maar als we zó gaan beginnen kunnen we net zo goed meteen ophouden.

 

En zo hebben we dan toch nog iets van hem geleerd.
Dus ho maar weer.

Hoort, zegt het voort,
Siep is in de kiem gesmoord!

Dolly Zuidkruis,
burgemeester van Sas-Laweit
(nog drie dagen)

DOLLY'S EREPENNING

Er zijn nogal wat mensen die de wethouder een onbetrouwbaar sujet vinden, maar omdat ik op de Opleiding heb geleerd dat je als burgemeester boven de partijen hoort te staan, deel ik die mening nog niet. Over iets meer dan een week ben ik echter geen burgemeester meer, dus dat belooft nog wat, qua mening.
 
Mij zul je evenmin horen zeggen dat de wethouder onbekwaam is, want hij kan wel degelijk iets. Hij kan bijvoorbeeld heel goed negentigjarige dorpsgenoten in de bloemetjes zetten. Hij kan ook heel mooi erepenningen van de gemeente uitdelen en speechen: "Een burgemeester met een dergelijke gedrevenheid, enthousiasme en bevlogenheid verdient alle eer. De uitreiking van de erepenning is dan ook meer dan verdiend." Zei de wethouder. En wie ben ik om dat te bestrijden?

Erepenning gemeente Sas-Laweit; mammon met extra graaivingers en -tenen
(ontwerp en alle rechten: Belle van der Sloot)

Alleen snap ik niet zo goed wat nou precies het verschil is tussen gedrevenheid, enthousiasme en bevlogenheid, en ook begrijp ik niet waarom het uitreiken van de erepenning verdiend is, en niet de penning zelf. Maar dat zal wel aan mij liggen.

Bovendien was het natuurlijk een vondst van jewelste om op de valreep het gemeentehuis nog even te verkopen aan een bevriend ondernemer, en het villakamp over te doen aan een sjeik uit Qatar, die heeft beloofd om er een indoor-windmolenpark van te maken.

Maar de geniaalste zet van de wethouder was dat hij zich ziek meldde voor de laatste raadsvergadering. Zo kon het college dus geen verantwoording meer kan afleggen voor besluiten, die zijn genomen in het verleden maar die geen garantie bieden voor de toekomst. Over acht dagen bestaat dit college niet meer en is er ook geen mogelijkheid meer om zienswijzen en bezwaren in te dienen. Dan gaat de ambtenaar het allemaal nog even netjes regelen en met terugwerkende kracht legaal laten verklaren en zo, en dan zit onze tijd erop. Het werd ook wel tijd.

Hoort, zegt het voort:
ik was enig in mijn soort!

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit
(nog acht dagen)

DOLLY'S VUURWERK

bron: Volkskrant 20 december 2014  

Lekker begin is dat.

Had de wethouder net besloten dat er in Sas-Laweit alleen maar vuurwerk mag worden afgestoken op speciaal aangewezen plekken, zoals een smalle strook van 2,2 meter breedte naast de propaanopslag op het villapark, doorkruist zo'n rechtertje van likmijnvest alle mooie plannen om in één klap van een heleboel problemen, zienswijzen en bezwaarschriften af te zijn. Dan kunnen we die 4800 kilo vuurpijlen net zo goed in het gemeentehuis opslaan om van het supermarktprobleem af te komen.

Kijk, als we het nieuwe jaar zó beginnen, kunnen we net zo goed meteen ophouden.
O djiezzz, nou begin ik zelf ook al.

Hoort, zegt het voort:
Vuurwerk? Meer dan ongehoord!


Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit
(nog 10 dagen)