DOLLY'S HELENDE REIS

"Na jaren van zwoegen merken we dat we geen reis maken, maar dat de reis ons maakt". Die heb ik natuurlijk niet van mezelf, maar van Dick, die het weer van iemand van de andere kant had doorgekregen. Toeneerst dacht ik met mijn gezond verstand nog dat Dick een beetje te absurd was om verzonnen te kunnen zijn, maar nu dat ik hem in het echt heb ontmoet blijkt hij heel anders te wezen. Een heel gewone vent eigenlijk, helemaal niet zo´n zweefneef. De sessies van de afgelopen dagen hebben me doen inzien dat het net zo goed kan zijn dat ikzelf alleen maar verzonnen ben, als ik nog begrijp wat ik bedoel. Wel een beetje een eng idee eigenlijk, maar Dick heeft me verzekerd dat dat heel normaal is. En dat ik voor verdere consulten altijd bij hem terecht kan.

Mijn vleesgeworden teleurstelling                                 (foto: Dollefie Sellefie)

Misschien is dat wel nodig ook, want toen ik weer thuis was, lag er een regelrechte teleurstelling in de bus: ik sta niet op de lijst voor de Europische verkiezingen. Meteen de ambtenaar gebeld en gevraagd hoe of dat kon. Blijkt dat je je daarvoor bij je partij had moeten opgeven! Nou ja zeg, ben ik daar nou bekende Nederlander voor geworden?

But what me worry, zoals de Fransen zeggen. Ik kan me altijd nog kandidaat stellen voor de Oosteropische verkiezingen. Is misschien zelfs nog wel beter ook, want dan hoef ik alleen maar campagne te voeren in ons eigen Villakamp, dat inmiddels helemaal vol zit met Polen en Slowaken en andere hardwerkende Oosteropische gastarbeiders, de gelukzoekers niet te na gesproken. Moet ik de ambtenaar alleen nog even laten uitzoeken hoe het ook alweer zat. Stemden die Oosteropische landen bij het songfestival nou vóór of tegen Oostenrijk?

Laat ik voor de zekerheid mijn wekelijkse scheerbeurt bij de kapper maar even afzeggen.


Hoort, zegt het voort,
van Laweit tot Amersfoort
en van Sas tot Kudelstaart:
Dolly neemt misschien een baard!

Dolly Zuidkruis,
burgemeester Sas-Laweit