DOLLY´s DAGBOEKEN

Burgermoeder Dolly Zuidkruis herself heeft op 1 februari 2014 met terugwerkende kracht het leegstaande blog van de Columnisten van Katoen onteigend. Sindsdien maakt ze haar eigen Dagboek ermee wereldkundig.
Iedere gelijkenis met de echte wereld berust op louter toeval; de werkelijkheid is immers te absurd om verzonnen te kunnen zijn.


dinsdag 9 oktober 2012

VOORPROEFJE 1

De bekende schrijfster van kinderboeken Patries Lodeur waagde zich vorig jaar op onbekend terrein, door haar eerste spannende pageturner voor volwassenen het licht te laten zien. En met succes! Kraakpand werd op een haar na genomineerd voor de longlist van het spannende boek. Volgend voorjaar verschijnt haar nieuwe boek, Villapark. Bij wijze van voorproefje mag ons blog alvast de proloog publiceren. Vanaf vandaag doen we dat. In etappes, om het spannend te houden.



Villapark
door Patries Lodeur


Het park lag er piekfijn bij (blz. 1)


Nieuwe lijnen op de tennisbaan, een springkussen voor de kleintjes, een grote tros ballonnen - álles had het Villapark eraan gedaan om de Open Dag tot een grandioos, nee schítterend succes te maken. Directeur John Ectobius jr. wreef zich vergenoegd in zijn handen. Het park lag er piekfijn bij en dat mocht ook wel, want ofschoon het bord langs de weg trots vermeldde dat al negentig procent van de villa´s verkocht was, zou hij niet rusten voordat hij de volle honderd procent gehaald had. "Voor minder dan goud gaan we niet!", was immers altijd het devies van de familie geweest. Zo had zijn grootvader het gedaan, zo deed zijn vader het en zo zou hij het dus ook doen. Knappe jongen die hem zou tegenhouden!

Een glimlach verscheen op Ectobius´ gezicht. De woorden knappe jongen hadden hem eraan herinnerd dat hij een lolly moest kopen voor Michiel, het zoontje van de bewoners van chalet 13-8. Om hun geheimpje te bezegelen, had hij gezegd. Dat mocht hij wel niet vergeten, want hij kon geen enkel risico lopen. Zeker morgen niet.

(wordt vervolgd)

1 opmerking :

Christa Appelspoel zei

De dinsdagcolumn is nu echt iets waarvan je zegt: kijk, hier zitten wij vrouwen op te wachten. Eens een keer geen problemen bij politiek of bestuur, maar gewoon een lekker iets om te lezen. Als kind verslond ik de boeken van Lodeur al en dit kleine stukje smaakt naar meer. Ik zit er al helemaal in. Moet ik nu tot volgende week dinsdag wachten tot het volgende deel van het feuilleton?

Een nu al fan