Hoe overleefden de Meerwijkers de Donkere Jaren? Ieder had toentertijd zo zijn eigen strategie, maar vandaag de dag hebben allen één ding gemeen: niemand is helemaal ongeschonden de Donkere Jaren doorgekomen.
Op advies van traumabegeleidingsconsultant Vroegindeweij laat dit blog deze maanden een aantal van de betrokkenen aan het woord.
Deze keer is het woord aan Mascha Puntenel, dochter.
"In mijn eigen schooltijd op het Paul van Castricum werd ik al gepest omdat mijn vader op de MSG werkte, ofschoon ik hem op school zelden zag en hij mij niet. Thuis trouwens ook niet, want daar was hij bijna nooit. Gelukkig gingen mijn ouders scheiden en toen heb ik de naam van mijn moeder aangenomen. Toch is dat pesten pas opgehouden toen ik naar de Opleiding ging, want daar wist bijna niemand van mijn verleden."
"Ik ga niet goedpraten wat mijn vader heeft gedaan, gedane zaken nemen immers toch geen keer, maar ik wil niets te maken hebben met wat hij indertijd heeft gedaan en ik wil er al helemaal niet op worden aangekeken. Ik heb het al moeilijk genoeg met het feit dat er nog steeds Offenbaach in mijn paspoort staat."
Mascha Puntenel
Dit bericht verschijnt onder auspiciën van Blogsmederij Vroegindeweij, zonder voorkennis van de Raad van Interims van de MSG.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten