DOLLY´s DAGBOEKEN

Burgermoeder Dolly Zuidkruis herself heeft op 1 februari 2014 met terugwerkende kracht het leegstaande blog van de Columnisten van Katoen onteigend. Sindsdien maakt ze haar eigen Dagboek ermee wereldkundig.
Iedere gelijkenis met de echte wereld berust op louter toeval; de werkelijkheid is immers te absurd om verzonnen te kunnen zijn.


zondag 28 september 2014

ZOMERGAST DOLLY

Vroeger dacht ik nog als je haar maar goed zit, dan komt de rest vanzelf wel, maar inmiddels weet ik beter. Toeneerst waren we namelijk nog jong en mooi en nu zijn we alleen nog maar mooi, haha. Toch zal ik nog eerst even naar de kapper moeten en misschien is het verstandiger om mijn panterlegging aan te trekken in plaats van mijn benen te waxen, want ik ben nu eenmaal geen snowboard. Ik ben een bekende burgermoeder, een bijna-bekende Nederlander en een tv-persoonlijkheid in wording, maar geen snowboard. Nooit geweest ook, trouwens, haha!


Waxen werkt niet meer, 'k zou niet weten hoe    (foto: Dolly Sellefie)

Negen lange nachten.
Nog negen nachtjes slapen, en dan is het zover. Dan gaat deze Dolly schitteren in een talkshow, echt wel, reken maar van yes! Geen buil aan te vallen, want het gaat niet over politiek of over het functioneren van burgemeester en wethouders van Sas-Laweit, maar over mij als persoon. Over mijn drijfveren en inspiratiebronnen, mijn ontwikkeling en hoe ik mijn periode hier heb beleefd. Het wordt een soort zomergasten, dus ik heb beeldfragmenten en muziek bij elkaar gezocht en daarmee ga ik mijn persoonlijke ontwikkeling en mijn carrière laten zien. Bart-Jan heeft me geholpen met uitzoeken. Helemaal mieters, die man, daar heb je nog eens wat an!


Mieterse man, zoveel zijn er daar niet van!   (foto: Dolly Sellefie)


Een slipje van de sluier
Eigenlijk mag ik van de regie nog niets verklappen, maar natuurlijk komt er iets over de Dag Die Je Wist Dat Zou Komen, bijvoorbeeld dat ik en Maxima samen een harinkje staan weg te happen, met uitjes en zuur en gevoelig commentaar van Pauline Broekema. En zeker te weten laat ik iets zien van Nelleke van der Krogt, want dat vind ik ook zo'n enig mens. Dan kan ik ook mooi meteen mijn gedicht voor Nelleke voordragen.

Blues voor Nelleke
't Is niet alleen de way she walks,
zo stap-voor-stap, zo ons-soort-volks,
maar bovenal de way she talks,
een pietsie schuins, een beetje schalks!

Misschien vragen ze me wel als stadsdichteres van Den Haag! Of dat ik mijn eigen latenight talkshow krijg, ook leuk.

Hoort, zegt het voort,
van Duindorp tot Gevangenpoort,
van Schilderswijk tot Haagse Bos:
danig rijm ik er op los!

Dolly Zuidkruis,
burgermoeder Sas-Laweit

PS: erg hè, dat van dat raadslid van der S. En helemaal voor zijn vrouw natuurlijk. Die schijnt van niks geweten te hebben, terwijl de geruchten al jarenlang de ronde deden in de gemeente. En daarbuiten.

Geen opmerkingen :